Birkaç yılın sürüklediği an
Ve acımda pıhtılaşan hatıran
Ki istesem kurtulurdum tavanı alçak odalardan
Vazgeçseydim derinin içine kaçan
Tüm o mahcup suçlarından
Koşardım kollarından olabildiğince uzağa
Unuturdum kokunun geniz yakan tavrını
Sanırım yanılırdım
Biraz yalın kalırdım
Mesela seçme hakkım olsa da
Ellerinde kalırdım
Avuçlarını tanırım
Kavuşmaya utanır
Sızardım çarşaflardan karyolanın altına
O zaman ki muhtemel
Bir göğe bakacaktım
Kirpiğinden saçılan ışıktan yanacaktım
Ve kanacaktım kanılmaya müsait sularına
Dalacaktım
Terinin tuzuna ekmekler banacaktım
Ruhumla fayansların arasından sızacaktım
Kustuğun sarhoşluğu yağmurum sanacaktım
Sesinin tınısından son hızla kayacaktım
Tadıma varacaktın sözlerini yutarken
Dur gitme daha erken
Bir tekila söyle istersen
