Sayfalar

SENİ İHMAL EDEN ŞEY





Ve sen duygunun duymaktan gelen bir şey olduğunu unutmak istercesine , sahip olduğun oranda zalimsindir ve zalim olduğun oranda cazip olacaksındır. Darbeden kalınlaşan ve sessizce sızlaşan bir derinin altındaki kılcallar, o kılcallardan da kırılgansın.İçinde mağlup gelen ölmeyen yansın .
Bir fikrin var ve biraz bilgin .Buna rağmen savunabilirsin birkaç adamın diktelerini ama aynı an savurabilirsin de biraz kendini
Örneğin bir düğmeden fazlasını açabilirsin yakanın ve sökebilirsin köşesinden eğri duran yamanın
Bedenin de ruhunda bir o kadar eğreti duruyor .Zaman geçerken senden, biraz sen noksanlaşıyor
Belli ki klişe bir romanın ve birkaç uyuşmanın sonucuydun.Tuğlalarının arasından sızan dumandan anlaşılıyor ki epeydir hayatını bir zıvanaya dolduruyorsun.Ve kendinle girdiğin çelişkili ilişkide kendine de ilişmiyorsun.
Bilirsin
Bazı eski püsküler tamire götürülmez.İtinayla parlatılmış bir kumaşı lakırdıyla kandırılmış bir çift göze kakalardın.Sonra kendi içinden bakışını kaçırırdın
Kuyruğunu yakalardın falan ...
Tüm o kulaktan doğmaların ve pişmanlaşan yağmalarını bir kenara bırakırsak,savsak bir adaletmiş seni ihmal eden şey
Yavşak her ne kadar kafiyemi parlatacaksa da
Yargılarımı senin de karıştığın bir dilde eritip ,sokaklara tüküremem.
Ve geçmişi yenemem
Sahi
Kendi kuyruğunu kovalamayacağın bir gün : birer kahve içeriz
Yıllar çabuk geçti deriz.