BELKİ

Erinip saptığın o boşluktan yolda
Takılırdın çelmesine o beyaz çizgilerin
Serilip karışabilseydin asfalta
Kavuşsaydın o ziftten karasına geçmişin
Çengeline dahi alışabilseydin
Kendi kısık sesinin
O vakit arınırdı belki izin
Ve seni cazip kılan gizin
Üzerinden geçseydin silinen yerimizin
Olamadığımız bir biz'in
Gömleğinin düğmelerine dek seni affedebilirdim
Susardım yine
Ve hatta susardım suluğumun deşildiği
O nahoş sevmelerine